جزوه ریاضی عمومی ۲ مبحث میدان ھای برداری و انتگرال گیری

جزوه ریاضی عمومی ۲ مبحث میدان ھای برداری و انتگرال گیری دکتر یوسف زاده عینی

قابل توجه کاربران و دانشجویان عزیز و گرامی: فایلی که هم اکنون معرف حضور شماست اسلایدهای جزوه ریاضی عمومی ۲ مبحث میدان ھای برداری و انتگرال گیری دکتر یوسف زاده عینی می باشد. این فایل شامل ۵۱ صفحه مطالب بسیار مفید و سودمند می باشد. و در قالب فرمت pdf تهیه شده و هم اکنون آماده دانلود است. امیدواریم که سودمند بوده و مورد استفاده شما سروران گرامی واقع گردد. در صورت تمایل و نیاز می توانید این فایل ارزشمند و مفید را از فروشگاه سایت یوفایل خریداری و دانلود نمایید.

جزوه ریاضی عمومی ۲ مبحث میدان ھای برداری و انتگرال گیری دکتر یوسف زاده عینی

توجه: توضیح زیر صرفا جهت انجام تنظیمات می باشد.

در ریاضیات، انتگرال (به فرانسوی: Integral)، روشی برای اختصاص اعداد به توابع است؛ به گونه‌ای که جابجایی مساحت،

حجم و دیگر مفاهیم برآمده از ترکیب داده‌های بی‌نهایت کوچک را به وسیله آن بتوان توصیف کرد. انتگرال‌گیری یکی

از دو عمل مهم در حساب دیفرانسیل و انتگرال است، که عمل دیگر آن (عمل معکوس) دیفرانسیل‌گیری یا همان مشتق‌گیری است.

برای تابع داده شده‌ای چون f از متغیر حقیقی x و بازه [ a , b ] از خط حقیقی، انتگرال معین:

اصول انتگرال‌گیری به‌طور مستقل توسط اسحاق نیوتون و گوتفرید ویلهلم لایبنیز در اواخر قرن هفدهم میلادی قاعده‌بندی شد،

آن‌ها انتگرال را به صورت جمع مستطیل‌هایی با عرض‌های بی‌نهایت کوچک می‌دیدند. برنارد ریمان تعریف دقیقی از انتگرال ارائه نمود.

این تعریف بر اساس فرایند حد گیری است که مساحت زیر نمودار یک خم را با شکستن آن ناحیه به قطعات نازک عمودی تخمین می‌زند.

با شروع قرن نوزدهم میلادی، مفاهیم پیچیده‌تری از انتگرال ظهور پیدا کرد که در آن نوع تابع به علاوه دامنه انتگرال‌گیری تعمیم یافت.

انتگرال خطی برای توابع دو یا چند متغیره تعریف شده‌است و بازه انتگرال‌گیری [ a , b ] در آن با خمی که دو نقطه ابتدا و انتهای

انتگرال‌گیری را به هم متصل می‌کند جایگزین شده‌ است.

مطالعه بیشتر